Grootte niet afhankelijk van ouders

[Arietuur]

Dat de grootte van de kever/hoorn hoofdzakelijk te maken heeft met voeding en moment van verpoppen, en niet perse erfelijk is laten een paar eudicella smithy's bij mij zo goed zien dat ik dit moet delen

Ik kreeg een tijdje terug larven van een kweker uit Duitsland, en een aantal larven waren waarschijnlijk uit stres te vroeg gaan verpoppen tijdens het verzenden. Uit de larven kwamen minuscuul kleine kevertjes waarvan bij het mannetje de hoorn amper zichtbaar was. Ik heb het kleine koppeltje apart gehouden om te zien hoe de nakweek zou zijn wanneer deze gewoon de juiste verzorging zouden krijgen. Het resultaat verbaast mij! Ik had verwacht dat de nakweek groter zou zijn, maar 2x zo groot had ik niet verwacht De vader is 2 cm en de zoon 4 cm!

[Pim]

Hoi Arthur, goed dat je dit laat zien. Het beste bewijs dat de grootte niet te maken heeft met de grootte van de ouders. Er is al veel over gezegd en geschreven, maar dit is het echte bewijs. Dankjewel!

[ewoud]

Ik ben het hier zeker grotendeels mee eens. Dit resultaat laat zeker zien dat kleine ouders door goede voeding groot nageslacht kunnen brengen! Overigens moet ik erbij zeggen dat ik nog nooit zo een klein mannetje heb gezien!!

Maar er zijn natuurlijk ook gegevens bekend dat bepaalde kweeklijnen van Dynastes hercules grotere kevers opleveren dan andere kweeklijnen. Dat suggereert dat een goede genetische basis ook bijdraagt aan een goede grootte. Maar absoluut: goede voeding in het larvenstadium is essentieel om goede resultaten te bereiken.

Zelf heb ik dat ook bij enkele soorten gemerkt. Dorcus titanus staat me nog helder bij: ik schafte twee paartjes aan met mannetjes van rond de 5,5 cm. Dankzij de vondst van een goed stammetje beuk met tonderzwam kon ik een jaar later mannen van ruim 8 cm verwelkomen.

[Titus]

Ik sta wel even te kijken hoe je van twee (of een zeer kleine groep) van kevertjes
dergelijke algemene conclusie kan trekken.
(en ik heb er ook van vermoedelijk diezelfde Duitser)

Dit is zeker GEEN wetenschappelijk bewijs.

Ja voeding is belangrijk !
Geef je een larve geen eten of rommel dan krijg je minors of niets ...
Echter besluiten dat beste voeding "alleen" meteen aanleiding geeft tot majors of record dieren
lijkt me zeer betwistbaar.

In Japan lijkt men het omgekeerde te bewijzen door steeds verder te kruisen met record dieren
EN de best mogelijke voeding te bezorgen.
Records breken is daar prestige en bijna verheven tot een kunstvorm.

Mijn excuses als ik iemand op de tenen trap maar er is meer nodig om tot een "besluit" of "bewijs" te komen.

mvg
Patrick

[bas]

Hoi Patrick,

Ik verwacht niet dat je met deze insteek naar de bovenstaande posts moet kijken hoor. Het is natuurlijk niets meer dan een observatie en het is ook in geen enkel opzicht bedoeld om iets mee te bewijzen.
Dit geval geeft weer dat je van kleine individuen niet per definitie kleine individuen als nageslacht krijgt. Iets wat eigenlijk best logisch is. Zeker gezien Arthur aangeeft dat het kleine exemplaar waarschijnlijk voortijdig is verpopt en nog niet volledig doorontwikkeld was. In dat geval wil dit niet zeggen dat het kleine formaat enige genetische grondslag heeft en is dus te verwachten dat het nageslacht zich daar ook niets van aantrekt. Met goede voeding krijg je dan gewoon kevers van normaal formaat. Dat is eigenlijk de enige constatering die gedaan is.

Wat je in Japan ziet gebeuren is een goed voorbeeld van selectief kweken, iets wat de mens al duizenden jaren doet. Wanneer je generatie na generatie blijft selecteren op uiterlijke kenmerken zul je op een gegeven moment de genetische informatie voor die eigenschap condenseren. Dat wil zeggen dat die genen een groter aandeel gaan krijgen in je populatie. Indien je over diezelfde periode ook andere factoren die met groei te maken hebt optimaliseert zul je steeds grotere exemplaren krijgen.

Dus beide verhalen hebben een kern van waarheid en sluiten elkaar ook niet uit. De combinatie van genetische aanleg en invloed uit de omgeving op het voorkomen van een individu is een interessant aspect van het kweken van wat voor organisme dan ook. Ik blijf het erg fascinerend vinden hoe dit bij onze kevers ook steeds weer te zien is

Groeten,

Bas

[Rick97]

Als er ook nog een biologische uitleg nodig is:

Het uiterlijk van de kever is het zogenaamde fenotype.
De genetische basis erachter is het genotype: de genen van de kever, opgeslagen in het DNA.
Het fenotype wordt bepaald door een combinatie van genotype en milieufactoren. (= leefomgeving)

Zijn de milieufactoren 'optimaal' (altijd hypothetisch en subjectief natuurlijk),
kan de kever zich tot het maximum ontwikkelen waar het genotype hem toe in staat stelt.
Heeft de kever ook nog goede genen, wordt het helemaal een topexemplaar.

Wil je 'snel' grote kevers, er even vanuitgegaand dat een grotere kever 'beter' is,
kunt je het best de milieufactoren zo optimaal mogelijk maken.
Wil je daarna nóg groter moet je bij het genotype gaan kijken.

Maar dat is weer een heel ander verhaal met mutatie, selectie door ons en zelfs de keuzes van de kevers zelf!
Volgens de nieuwere inzichten hebben die milieufacotoren op langere termijn zelfs invloed op het genotype.
Dan kom je bij de epigenetica en dat is al helemaal verwarrend...