Hallo,

Ik ben op dit forum terecht gekomen na een zoektocht over informatie van diverse kevers.
Ben dan weer bij kevers gekomen dankzij een opvangegel (welke bij ons overwintert)
We voederen deze namelijk meelwormen, morio’s, regenwormen, pissebedden, spinnetjes en andere insecten die het bos uitkomen.
Zijn bak is immers ingericht als een stuk bos met de nodige humus, bladeren, hout (zowel vermolmd als ‘gewone’ takjes), gras, mos, noem maar op. Het ene deel hou ik vochtig voor de pissebedden die hierin graag vertoeven en zij houden de bak op hun beurt heel proper, het andere deel heeft hij ingericht als zijn slaap holletje, een hele berg mos waar je amper van kan zeggen dat er een levend wezen inzit.


Het is dus aan de opvangegel te danken dat ik geïntresseerd / gefascineerd ben geraakt door kevers, namelijk, de meeltorren.
Van de morio’s heb ik immers ontzettend veel schrik.
Ik heb eigenlijk van alle insecten en spinnen bang, heel veel bang en het was dus helemaal niet simpel om deze angst te overkomen om de egel te verzorgen.
Maar goed, principe is nu eenmaal eens een dier in huis, dat ook de verzorging moet krijgen die het nodig heeft; egel heeft levende insecten en wormen / larven nodig, dus krijgt hij dat ook. Liever levend, zodat hij blijft jagen, dan alles dood, gedroogd, gevriesdroogd, ingeblikt, verwerkt in een brok, noem maar op…Hij moet eind maart, begin april de natuur weer in als het niet meer vriest!

Aldus de start van een meelwormen kweek…
De beestjes fascineerden me al gelijk, ongeacht de ontzettende schrik die ik ervoer.
Het eindigde weliswaar de eerste weken steevast met luide gillen en geschaterlach van mijn partner (welke mij mijn gang laat gaan, maar telkens dubbel ligt van ’t lachen als ik langs de ene kant graag de dieren verzorg en langs de andere kant het dier niet durf aanraken!).

Mijn eerste bestellling meelwormen was immers een geweldige overschatting en kwam ik langer als een maand mee toe om te voeren.
Ondertussen vreet onze egel beetje harder en eet hij er meer op, maar die eerste bestelling was écht te veel, dus zat ik daar met meelwormen waar er ook rare dingen tussen zaten en waar ik wel ff mee zou blijven zitten.
Opzoeken dan maar en die rare dingen bleken popjes te zijn en de kweek was makkelijk te noemen.
Gefascineerd door al wat ik las, evenals wat ik thuis zag (en nog steeds zie), besloot ik de popjes uit te laten komen.
Zo gezegd, zo gedaan.
We zitten nu aan 365 kevers (ruw geteld, gezien er afgelopen week een paar zijn bijgekomen en weer wat het loodje hebben gelegd en opgegeten zijn door egel, welke zich graag opoffert om de lijkjes op te ruimen), 250ml (rare uitdrukking vind’k, maar goed) meelwormpjes, welke al uitgespreid zitten in hun nieuwe verblijf en ik heb een eerste keer eitjes kunnen rapen.

Eitjes rapen valt echter tegen…Gezien die kevers dus NIET willen leggen waar ik het handig vind en eveneens wensen zij niet mee te doen aan de goede raadgevingen wat ik al vond op inet, zoals in een plat schaaltje met zand, of eet gedeelte apart maken en dan proppen papier… of een gedeelte met bloem waar ze hun eitjes zouden ingraven en alleen zouden gaan eten waar er bv ook haverzemelen en andere dingen liggen…
Nee, die van mij die leggen overal, in alle hoeken vind ik eiten, zelfs op de kevers zelf, ze leggen ze eveneens op hun stukjes ‘drinken’ in de vorm van wortel, appel, paprika, wat gras etc…
Overal vind ik die eitjes, dus niet makkelijk om ze in eerste plaats niet per abuus te beschadigen als ik toekom aan de bak ‘verschonen’ en uiteraard niet om ze te verzamelen.
’t Is telkens alle kevers even overzetten, gans de bak leeg scheppen en de inhoud ervan opzij zetten in een ander bakje in afwachting van uitkomst… Ben benieuwd of dat wel gaat lopen en hoop snel een betere manier te vinden.
Ben alleszins wel apetrots op mijn eerste eitjes, net zoals ik apetrots was op de eerste kever die uitkwam

De fascinatie blijft bestaan en ik zou graag meelwormen / kevers blijven houden nadat de egel weg is, alleen weet ik nog niet hoe ik dat zal moeten doen natuurlijk.
Het werkt ontzettend kalmerend, helpt me mijn angst te overwinnen en wie weet hou ik op een dag wel eens een insect in mijn handen, ik ben er zo door geboeid en kan er dus uren mee zoet zijn: verschonen, nieuw eten geven, ‘drinken’ geven, popjes uithalen, eitjes rapen, ik steek er zo mijn tijd wel in en 2x per week ben ik dus ook de stilste en braafste persoon die er rond loopt in onze appartementsblok, wegens super geboeid en geconcentreerd deze wezentjes te verzorgen. Met bijbehorende foto’s nemen natuurlijk en af en toe gegil, moet ik toegeven…

Ik weet niet of ik ooit aan andere kevers zou toekomen.
Ben al op diverse prachtige sites terecht gekomen en had er geen idee van wat een prachtige exemplaren we deze planeet mee delen.
Gezien ik de morio al niet durf te houden wegens te uitgesproken angst, denk ik niet dat ik bv een vliegend exemplaar zou durven houden, laat staan een iets groter exemplaar of eentje dat bijt, spuit, steekt, stinkt, brrr… Ik zou nachtmerries hebben (maar goed, dacht ook dat het onmogelijk was dat ik ooit een meelwormen kweek naast mijn waterkoker en koffie zou hebben staan en toch is het zo, ik smeer er zelfs mijn bokes naast!).

Hopelijk kan ik deze hobby houden, met het nodige respect voor de wezentjes uiteraard.
Leuke ideeën zijn altijd welkom, maar massa productie oid ga ik echt niet doen hoor, dus die ideeën hoeven al niet en geld moeten ze ook niet opbrengen, gezien niemand kan betalen wat ik daarin steek. Ik koop er namelijk speciaal groente en fruit, havermout, bloem voor brood met diverse granen, effectief brood hou ik opzij, ik ga in het bos op zoek naar vermolmd hout, eikeltjes, denneappels etc en stokjes met mos op voor deze wormpjes en kevertjes… Dat is voor niemand te betalen en daar ben ik dus niet in geïntresseerd.
Ik wil deze hobby echter graag verder zetten nadat de egel de natuur ingaat, puur vanuit egoïstisch standpunt, voor mijn eigen goed gevoel, namelijk zijnde een leuke hobby waar ik met dieren werk die me ontzettend fascineren en ik gelijk nog wat bij leer ook.

Ik ben alleszins wel blij op dit forum gestuit te hebben, gezien alle andere info voornamelijk op sites van baardagemen, mieren, hamsters, vogels edm staat, maar ik vond dus nergens een site waar mensen samen zijn die effectief in de kever zelf geïntresseerd zijn!
Dat is fijn te zien dat ik niet de enige ben.

Hopelijk leer ik hier nog veel bij!

Groetjes,
LoneWolfke

Hoi LoneWolfke,

Welkom op het forum. Wauw, wat een leuk verhaal zeg. Leuk dat je ook met kevers begonnen bent. Hier kan je veel nuttige informatie vinden, dus dat komt wel goed. Je hebt nu toegang tot de rest van het forum. Heel veel plezier hier.

Pim

Dag Lonewolf en egel ! Welkom op het forum Wat een aparte manier om bij kevers uit te komen en je angst te overwinnen natuurlijk ! Als ik mij niet vergis hebben Jeroen en MathijsB beide ervaring met het kweken van morio's en hebben daar ook een caresheet voor geschreven

Welkom

Dank jullie wel!

Het zijn een paar heel erg drukke weken geweest, dus ben niet echt veel op inet gekunnen.

Ondertussen ben ik fiere eigenaar van de eerst uitgekomen eitjes
Zo trots ben ik dat ik nu piepkleine witte wormpjes heb zien rondkruipen (die ik amper kon spotten met het blote oog).

Mijn nieuwe lading popjes komen ook bijna allemaal uit, ben ik ontzettend blij mee.
De kevers voelen zich ontzettend prima en ik denk (hoop het toch) dat ik nu eindelijk een manier gevonden heb om de eitjes zo makkelijk mogelijk elke week of per 2 weken te verwijderen.

De tweede lading eitjes ligt al klaar in 't bakje en ik wacht weer geduldig tot ook daar piepkleine witte wormpjes in rondkruipen.


Wat de Morio betreft...Helaas, zelfs de beste tuturials, filmpjes, handleiding, caresheets, ... Kunnen me niet overhalen toch met deze kevers te gaan kweken.
Mijn angst is hier echt veel te groot voor.
Ze zijn mooi om naar te kijken, daar niet van en ik heb een vernieuwd respect voor deze wezentjes gekregen.
Ik zou ze echt niet durven verzorgen.
Het is al een ramp om ze van dat akelige stomme plastieken bakje van de dierenwinkel naar een betere habitat te verhuizen waar er voldoende voeding, schuilplaats en 'drinken' is om ze daar goed te doorvoeden en toch nog even een goed leven te geven alvorens ze als voeding naar de egel gaan.
Laat staan dat ik ooit zulk een pop zou tegenkomen, of nog erger, zulk een grote kever waarvan ik weet dat ie kan vliegen...Brrr...

Maar goed, ik durf nu al veel beter vliegende wezentjes uit onze woning te zetten. Voorheen had ik daar steevast een stoere helpende hand voor nodig en nu ga ik zelf met het plastieken potje er naar toe en vang ze netjes, durf ze zelfs in het observatie potje te bekijken (waar ik vroeger een plastieken potje niet durfde vasthouden, dat voelde al aan alsof het dier op mijn hand zat!).
Ben zelfs al zover dat ik tamelijk wat insecten heb opgezocht om te weten welke onze woonst bezoeken en wat ze nu feitelijk doen, hoe ze leven etc.
Zo heb ik zelfs een fantastisch grote bladpootwants durven vangen en bestuderen (in het potje uiteraard) en helemaal op me eentje weer terug buiten gezet (al zat ie even later weer aan het raam te wachten om binnen te mogen, blijkbaar bestormen deze de woningen van oktober tot de eerste nachtvorsten, in de hoop binnen te mogen overwinteren).

Groetjes,

Liesbeth

Welkom,

Leuk dat je een mooi groot verhaal bij je ''Wie ben ik'' heb gezet!
Dat doen echter weinigen ; Inclusief ik

Ha Liesbeth, wat een leuke ontwikkelingen ! Gaaf dat je zo je grenzen aan het verleggen bent met al die insecten Ha ha die morio kevers zien er erg bruut uit ja, snap dat die nog even een brug te ver zijn maar ach wie weet... Die mevrouw/meneer egel boft maar met zijn hotel !

Welkom Liesbeth.

Je hebt alvast een erg aparte introductie naar voren gebracht.
Hopelijk vervaagt jouw kriebelangst bij het opvolgen van al die mooie keversoorten in omloop.

Dank jullie wel

Ja, heb het van de week er nog es met mijn vriend over gehad.
Gezien ik nu toch al veel minder angst heb van mijn meelwormpjes en kevers en het al zo'n ramp niet meer vind dat ze mijn handen raken, vroeg ik zo eens of het misschien toch niet een goed idee was om een ander soort kever te houden om alzo mijn grenzen nog wat te verleggen.
Dit heeft me al ontzettend geholpen en een groot deel wormpjes en kevertjes wil ik gewoon als huisdier houden en de cyclus weer laten rondgaan. Het is zo fascinerend en het zet me aan meer intresse te hebben in andere insecten.

Ik heb al gezien dat er zoveel ontzettend mooie kevers zijn.
Zolang die kevers niet bruut, agressief of bijtend / stekend zijn en als ik weet dat ze normaliter niet snel uit hun habitat willen vertrekken ondanks dat ze kunnen vliegen, lijkt het me wel wat om toch eens een andere soort te proberen.
Wie weet hoe ver overwin ik dan wel mijn angst wel!

En toegegeven, 't zou wel tof zijn om te kunnen pronken met één van al die prachtkevers (die met de hercules achteraan, die grote mooie kevers vind ik echt wel mooi om te zien, maar oh zo groot zeg! ).
Mijn vriend vindt de kevers met de hoorns op hun snoetje wel mooi en ja, dat heeft wel wat he.
Er zijn er ook zoveel met de meest uiteenlopende prachtige kleuren.

Ik ga dat idee toch even laten sudderen.
Al jaren loop ik met die angst en kreeg ik nachtmerries van't idee dat er een insect in huis zat. Nu zit ik met de kevers naast de koffie, maak ik er mijn maaltje naast en het boeit me niet, krijg er geen nare kriebels meer van en vind het zelfs ontzettend jammer dat ik ze moet opvoeren (nuja, de levende kevers niet he, daar moet iedereen afblijven haha, maar de meelwormen, tja, die zijn idd voor de egel).
De larven en kevers worden ook hartstikke verwend hoor.
Dat kan ik niet laten. Komt er een levend wezen in huis, moet dat goed verzorgd worden.
Ik zou het niet over mijn hart krijgen een dier te mishandelen, ondanks angst bv.
Zelfs een spin mag hier niet gedood worden! Was dat even schrikken de eerste keer dat mijn vriend me hoorde krijsen vanwege een spin (een kleintje dan nog wel ) en hij wil dan komen helpen, maar mag 't niet doden. Eerste keer doodde hij dat dus wel en heeft hij serieus op zijn donder gekregen .
Zelfde geldt voor de insecten in huis hoor, behalve dan voor de vliegen die het voedsel bederven en de muggen die ziektes overbrengen, die mogen nog doodgemept worden (zelfbehoud), een ander insect moet netjes buiten gezet worden.
Daar moet hij dan telkens mee lachen, overdreven angstreactie (hij begrijpt er echt geen snars van hoor, maar ik ook niet, heb geen rede om er zo bang van te zijn) en dan een overdreven reactie als iemand met de mepper het dier wil gaan doden

Sja, vrouwen zeker? hihi