Ik ben op dit forum terecht gekomen na een zoektocht over informatie van diverse kevers.
Ben dan weer bij kevers gekomen dankzij een opvangegel (welke bij ons overwintert)
We voederen deze namelijk meelwormen, morio’s, regenwormen, pissebedden, spinnetjes en andere insecten die het bos uitkomen.
Zijn bak is immers ingericht als een stuk bos met de nodige humus, bladeren, hout (zowel vermolmd als ‘gewone’ takjes), gras, mos, noem maar op. Het ene deel hou ik vochtig voor de pissebedden die hierin graag vertoeven en zij houden de bak op hun beurt heel proper, het andere deel heeft hij ingericht als zijn slaap holletje, een hele berg mos waar je amper van kan zeggen dat er een levend wezen inzit.
Het is dus aan de opvangegel te danken dat ik geïntresseerd / gefascineerd ben geraakt door kevers, namelijk, de meeltorren.
Van de morio’s heb ik immers ontzettend veel schrik.
Ik heb eigenlijk van alle insecten en spinnen bang, heel veel bang en het was dus helemaal niet simpel om deze angst te overkomen om de egel te verzorgen.
Maar goed, principe is nu eenmaal eens een dier in huis, dat ook de verzorging moet krijgen die het nodig heeft; egel heeft levende insecten en wormen / larven nodig, dus krijgt hij dat ook. Liever levend, zodat hij blijft jagen, dan alles dood, gedroogd, gevriesdroogd, ingeblikt, verwerkt in een brok, noem maar op…Hij moet eind maart, begin april de natuur weer in als het niet meer vriest!
Aldus de start van een meelwormen kweek…
De beestjes fascineerden me al gelijk, ongeacht de ontzettende schrik die ik ervoer.
Het eindigde weliswaar de eerste weken steevast met luide gillen en geschaterlach van mijn partner (welke mij mijn gang laat gaan, maar telkens dubbel ligt van ’t lachen als ik langs de ene kant graag de dieren verzorg en langs de andere kant het dier niet durf aanraken!).
Mijn eerste bestellling meelwormen was immers een geweldige overschatting en kwam ik langer als een maand mee toe om te voeren.
Ondertussen vreet onze egel beetje harder en eet hij er meer op, maar die eerste bestelling was écht te veel, dus zat ik daar met meelwormen waar er ook rare dingen tussen zaten en waar ik wel ff mee zou blijven zitten.
Opzoeken dan maar en die rare dingen bleken popjes te zijn en de kweek was makkelijk te noemen.
Gefascineerd door al wat ik las, evenals wat ik thuis zag (en nog steeds zie), besloot ik de popjes uit te laten komen.
Zo gezegd, zo gedaan.
We zitten nu aan 365 kevers (ruw geteld, gezien er afgelopen week een paar zijn bijgekomen en weer wat het loodje hebben gelegd en opgegeten zijn door egel, welke zich graag opoffert om de lijkjes op te ruimen), 250ml (rare uitdrukking vind’k, maar goed) meelwormpjes, welke al uitgespreid zitten in hun nieuwe verblijf en ik heb een eerste keer eitjes kunnen rapen.
Eitjes rapen valt echter tegen…Gezien die kevers dus NIET willen leggen waar ik het handig vind en eveneens wensen zij niet mee te doen aan de goede raadgevingen wat ik al vond op inet, zoals in een plat schaaltje met zand, of eet gedeelte apart maken en dan proppen papier… of een gedeelte met bloem waar ze hun eitjes zouden ingraven en alleen zouden gaan eten waar er bv ook haverzemelen en andere dingen liggen…
Nee, die van mij die leggen overal, in alle hoeken vind ik eiten, zelfs op de kevers zelf, ze leggen ze eveneens op hun stukjes ‘drinken’ in de vorm van wortel, appel, paprika, wat gras etc…
Overal vind ik die eitjes, dus niet makkelijk om ze in eerste plaats niet per abuus te beschadigen als ik toekom aan de bak ‘verschonen’ en uiteraard niet om ze te verzamelen.
’t Is telkens alle kevers even overzetten, gans de bak leeg scheppen en de inhoud ervan opzij zetten in een ander bakje in afwachting van uitkomst… Ben benieuwd of dat wel gaat lopen en hoop snel een betere manier te vinden.
Ben alleszins wel apetrots op mijn eerste eitjes, net zoals ik apetrots was op de eerste kever die uitkwam
De fascinatie blijft bestaan en ik zou graag meelwormen / kevers blijven houden nadat de egel weg is, alleen weet ik nog niet hoe ik dat zal moeten doen natuurlijk.
Het werkt ontzettend kalmerend, helpt me mijn angst te overwinnen en wie weet hou ik op een dag wel eens een insect in mijn handen, ik ben er zo door geboeid en kan er dus uren mee zoet zijn: verschonen, nieuw eten geven, ‘drinken’ geven, popjes uithalen, eitjes rapen, ik steek er zo mijn tijd wel in en 2x per week ben ik dus ook de stilste en braafste persoon die er rond loopt in onze appartementsblok, wegens super geboeid en geconcentreerd deze wezentjes te verzorgen. Met bijbehorende foto’s nemen natuurlijk en af en toe gegil, moet ik toegeven…
Ik weet niet of ik ooit aan andere kevers zou toekomen.
Ben al op diverse prachtige sites terecht gekomen en had er geen idee van wat een prachtige exemplaren we deze planeet mee delen.
Gezien ik de morio al niet durf te houden wegens te uitgesproken angst, denk ik niet dat ik bv een vliegend exemplaar zou durven houden, laat staan een iets groter exemplaar of eentje dat bijt, spuit, steekt, stinkt, brrr… Ik zou nachtmerries hebben (maar goed, dacht ook dat het onmogelijk was dat ik ooit een meelwormen kweek naast mijn waterkoker en koffie zou hebben staan en toch is het zo, ik smeer er zelfs mijn bokes naast!).
Hopelijk kan ik deze hobby houden, met het nodige respect voor de wezentjes uiteraard.
Leuke ideeën zijn altijd welkom, maar massa productie oid ga ik echt niet doen hoor, dus die ideeën hoeven al niet en geld moeten ze ook niet opbrengen, gezien niemand kan betalen wat ik daarin steek. Ik koop er namelijk speciaal groente en fruit, havermout, bloem voor brood met diverse granen, effectief brood hou ik opzij, ik ga in het bos op zoek naar vermolmd hout, eikeltjes, denneappels etc en stokjes met mos op voor deze wormpjes en kevertjes… Dat is voor niemand te betalen en daar ben ik dus niet in geïntresseerd.
Ik wil deze hobby echter graag verder zetten nadat de egel de natuur ingaat, puur vanuit egoïstisch standpunt, voor mijn eigen goed gevoel, namelijk zijnde een leuke hobby waar ik met dieren werk die me ontzettend fascineren en ik gelijk nog wat bij leer ook.
Ik ben alleszins wel blij op dit forum gestuit te hebben, gezien alle andere info voornamelijk op sites van baardagemen, mieren, hamsters, vogels edm staat, maar ik vond dus nergens een site waar mensen samen zijn die effectief in de kever zelf geïntresseerd zijn!
Dat is fijn te zien dat ik niet de enige ben.
Hopelijk leer ik hier nog veel bij!
Groetjes,
LoneWolfke
Wat een aparte manier om bij kevers uit te komen 
). 
) en hij wil dan komen helpen, maar mag 't niet doden. Eerste keer doodde hij dat dus wel en heeft hij serieus op zijn donder gekregen 
