Ach, dat ben ik ondertussen wel gewendPetra schreef:Yep, ik snap!Het ging mij om het onverwant zijn, maar ik heb er dus een puinhoop van gemaakt
hahahaha die chinezen zijn echt gek
Om het verhaal rond vers bloed in een kweek verder te zetten: het is ook niet altijd 100% zeker dat kevers en/of larven die men aanschaft als nieuw bloed (afkomstig van een andere kweker) niet aanverwant zijn met een eigen kweek. Daarom is het belangrijk steeds te vragen naar de herkomst (kweekgeneratie bij de kweker zelf en/of herkomst afstammelingen van de kweeklijn) bij de oorspronkelijke kweker.
In de meeste gevallen is het echter zo dat de kans vrij klein is dat men van een andere kweker verwante kevers aanschaft. Why? Volgens enkele kwekers (en eigen ervaringen) kan men bij keversoorten slechts maximaal 6 tot 7 generaties doorkweken met individuen uit éénzelfde afstamming (m.a.w. die allemaal afkomstig zijn van één origineel ouderlijk koppel). Vervolgens treden uitputtingsverschijnselen op (verlaagde ei-afzet, zwakkere en kleinere individuen, sterfte...).
Het is daarom hierbij aangewezen om zeker tegen generatie 5 (F5) "vers bloed" toe te voegen aan een kweeklijn.
In de meeste gevallen is het echter zo dat de kans vrij klein is dat men van een andere kweker verwante kevers aanschaft. Why? Volgens enkele kwekers (en eigen ervaringen) kan men bij keversoorten slechts maximaal 6 tot 7 generaties doorkweken met individuen uit éénzelfde afstamming (m.a.w. die allemaal afkomstig zijn van één origineel ouderlijk koppel). Vervolgens treden uitputtingsverschijnselen op (verlaagde ei-afzet, zwakkere en kleinere individuen, sterfte...).
Het is daarom hierbij aangewezen om zeker tegen generatie 5 (F5) "vers bloed" toe te voegen aan een kweeklijn.
Stel ik heb 20 kevers van 1 soort. Die kweken als een tierelier, en ik heb op F2 een 40 stuks nakomelingen. Dit gaat door dus die 40 worden er 80 bij F3, 160 bij F4, 320 bij F5, 640 bij F6. Hoe hard nodig is het dan om nieuw bloed te hebben?
En stel je split je populatie bij F3 dus 2x een kweek van 80 exemplaren en je zet de nakomelingen van beide kweekgroepen bij F6 weer bij elkaar, geld dit dan als nieuw bloed?
En stel je split je populatie bij F3 dus 2x een kweek van 80 exemplaren en je zet de nakomelingen van beide kweekgroepen bij F6 weer bij elkaar, geld dit dan als nieuw bloed?
Trypoxylus dichotomus septentrionalis, Chlorocala africana oertzeni, Dicronorrhina derbyana layardi, Stephanorrhina princeps bamptoni, Cyprolais hornimanni, Pachnoda marginata peregrina, Mecynorrhinella ugandensis, Mecynorhina polyphemus confluens.
Hey Peter,
Als je die eerste serie kevers uit het wild hebt, dan krijg je hieruit F1 larfjes.
Indien je jouw kevers kruist met een kweeklijn van een andere kweker waarvan jij 100% zeker bent dat deze afkomstig zijn van een andere afstamming, geldt dit ook (dit noemen ze dan de generatie CBF1 larfjes oftewel Cumulative breed F1, wat je uiteindelijk ook F1 mag noemen om het gemakkelijk te maken).
In het geval dat je hier specifieert, zeg je dat je bij iedere generatie kevers steeds meer en meer nakomelingen aantreft die je onderling zal kruisen. Hiermee zal je de "gene pool" (of genenverzameling) waarmee je werkt een langere tijd in stand kunnen houden (misschien kun je dan een groter aantal generaties opkweken, daar je juist zoveel individuen hebt). In realiteit beperken veel kwekers zich slechts tot ongeveer 2 à 3 mannen en evenveel vrouwen bij iedere generatie (omdat ieder vrouwtje tot 70 nakomelingen kan produceren en een kweker dit hoogstwaarschijnlijk gewoonweg niet kan ondersteunen, behalve voor kleinere soorten dan die minder substraat, hout en ruimte nodig hebben). In dit geval krijg je die waargenomen uitputting na een 5 à 7-tal generaties (dit is slechts een schatting en een advies). Dit is zeer merkbaar bij Mecynorrhina sp., Megalorrhina sp., Chelorrhina sp..
Als je individuen van een oorspronkelijk gemeenschappelijke kweeklijn na n generaties opnieuw bijeenzet (die dus een aantal generaties van elkaar gekweekt zijn) om te kweken, bekom je hoogstwaarschijnlijk een nieuwe boost in je "gene pool" en zal je een aantal generaties opnieuw verder kunnen opkweken. Het is zoals de genetische diversificatie van verscheidene zeer verwante ondersoorten, maar op die schaal heb je duizenden tot miljoenen individuen en in dat geval is die genetische uitputting verwaarloosbaar. Vandaar dus ook dat je bijvoorbeeld bij hercules ondersoorten (sorry voor het steeds terugkrabbelen naar D. hercules ssp.) zulke geografische verspreiding hebt met de diversificatie van deze ondersoorten doorheen de tijdslijn van de evolutie als gevolg en dit zonder verlies van "genetische kracht". Ik denk dat dit voor andere keversoorten ook geldt (kijk maar voornamelijk naar de nagenoeg ontelbare Eudicella soorten en ook de Carabidae in sommige landen!).
Als je die eerste serie kevers uit het wild hebt, dan krijg je hieruit F1 larfjes.
Indien je jouw kevers kruist met een kweeklijn van een andere kweker waarvan jij 100% zeker bent dat deze afkomstig zijn van een andere afstamming, geldt dit ook (dit noemen ze dan de generatie CBF1 larfjes oftewel Cumulative breed F1, wat je uiteindelijk ook F1 mag noemen om het gemakkelijk te maken).
In het geval dat je hier specifieert, zeg je dat je bij iedere generatie kevers steeds meer en meer nakomelingen aantreft die je onderling zal kruisen. Hiermee zal je de "gene pool" (of genenverzameling) waarmee je werkt een langere tijd in stand kunnen houden (misschien kun je dan een groter aantal generaties opkweken, daar je juist zoveel individuen hebt). In realiteit beperken veel kwekers zich slechts tot ongeveer 2 à 3 mannen en evenveel vrouwen bij iedere generatie (omdat ieder vrouwtje tot 70 nakomelingen kan produceren en een kweker dit hoogstwaarschijnlijk gewoonweg niet kan ondersteunen, behalve voor kleinere soorten dan die minder substraat, hout en ruimte nodig hebben). In dit geval krijg je die waargenomen uitputting na een 5 à 7-tal generaties (dit is slechts een schatting en een advies). Dit is zeer merkbaar bij Mecynorrhina sp., Megalorrhina sp., Chelorrhina sp..
Als je individuen van een oorspronkelijk gemeenschappelijke kweeklijn na n generaties opnieuw bijeenzet (die dus een aantal generaties van elkaar gekweekt zijn) om te kweken, bekom je hoogstwaarschijnlijk een nieuwe boost in je "gene pool" en zal je een aantal generaties opnieuw verder kunnen opkweken. Het is zoals de genetische diversificatie van verscheidene zeer verwante ondersoorten, maar op die schaal heb je duizenden tot miljoenen individuen en in dat geval is die genetische uitputting verwaarloosbaar. Vandaar dus ook dat je bijvoorbeeld bij hercules ondersoorten (sorry voor het steeds terugkrabbelen naar D. hercules ssp.) zulke geografische verspreiding hebt met de diversificatie van deze ondersoorten doorheen de tijdslijn van de evolutie als gevolg en dit zonder verlies van "genetische kracht". Ik denk dat dit voor andere keversoorten ook geldt (kijk maar voornamelijk naar de nagenoeg ontelbare Eudicella soorten en ook de Carabidae in sommige landen!).
Oke duidelijk! Bedankt voor je complete antwoord Tom!
Trypoxylus dichotomus septentrionalis, Chlorocala africana oertzeni, Dicronorrhina derbyana layardi, Stephanorrhina princeps bamptoni, Cyprolais hornimanni, Pachnoda marginata peregrina, Mecynorrhinella ugandensis, Mecynorhina polyphemus confluens.
Maar, ik begrijp hieruit dat dan eigenlijk "alleen" de kweker, vermist iemand met enig verstand van de soort,
kan bemerken dat de generatie wat uitgeput raakt?
Want als koper merk je het eigenlijk pas als er daadwerkelijk nakweek komt en als deze niet erg veel afzet,
wat ergens ook weer relatief is omdat ik (mezelf als voorbeeld nemende) het al snel zal wijten aan hetzij minder goede bodem, niet diep genoeg of iets dergelijks.
Ook kan het denk ik zo zijn, dat ik op een beurs larven koop,
nakweek aanbiedt maar dus eigenlijk niet weet dat deze genenpool al uitgeput aan het geraken is.
Dan "houd ik" onbewust welliswaar, ongezondere of in elk geval minder sterke exemplaren in stand.
Is het dan zo, bovenstaande in beschouwing genomen,
dat deze "kweek" en nakweek zichzelf zullen "uitroeien" doordat zij vanzelf minder leggen en afwijkingen zullen vertonen?
Want dan kom je op weer een ander stukje van de genetica,
namelijk dat zij zichzelf een sterke soort houden door er zelf voor te zorgen dat er niet te veel zwakkeren zullen overleven en de soort dan ook geen slechte mutaties zal krijgen.
En om dan weer even verder te spinselen, dat zou dan betekenen dat de hele grote soorten, waar dit topic om begonnen is, juist hele sterke kevers zouden kunnen zijn omdat deze dieren de sterke in stand houden.
Of gaan mijn adhd-radartjes nu veel te ver en te hard door?!?!?!?!
kan bemerken dat de generatie wat uitgeput raakt?
Want als koper merk je het eigenlijk pas als er daadwerkelijk nakweek komt en als deze niet erg veel afzet,
wat ergens ook weer relatief is omdat ik (mezelf als voorbeeld nemende) het al snel zal wijten aan hetzij minder goede bodem, niet diep genoeg of iets dergelijks.
Ook kan het denk ik zo zijn, dat ik op een beurs larven koop,
nakweek aanbiedt maar dus eigenlijk niet weet dat deze genenpool al uitgeput aan het geraken is.
Dan "houd ik" onbewust welliswaar, ongezondere of in elk geval minder sterke exemplaren in stand.
Is het dan zo, bovenstaande in beschouwing genomen,
dat deze "kweek" en nakweek zichzelf zullen "uitroeien" doordat zij vanzelf minder leggen en afwijkingen zullen vertonen?
Want dan kom je op weer een ander stukje van de genetica,
namelijk dat zij zichzelf een sterke soort houden door er zelf voor te zorgen dat er niet te veel zwakkeren zullen overleven en de soort dan ook geen slechte mutaties zal krijgen.
En om dan weer even verder te spinselen, dat zou dan betekenen dat de hele grote soorten, waar dit topic om begonnen is, juist hele sterke kevers zouden kunnen zijn omdat deze dieren de sterke in stand houden.
Of gaan mijn adhd-radartjes nu veel te ver en te hard door?!?!?!?!
Je eigen gras is groener dan je denkt
Wat je zegt Petra kan allemaal wel kloppen, maar er is eigenlijk een veel éénvoudigere manier om dit allemaal te vermijden: de kweker en/of aanbieder moet de generatie kennen van zijn kevers/larven en dit aan andere kwekers meegeven.
Indien ze uit het wild komen, zijn ze zowiezo WF en goed voor de kweek.
Indien een aanbieder "niets" weet van zijn larven, vermijd je best de aanschaf ervan.
Indien ze uit het wild komen, zijn ze zowiezo WF en goed voor de kweek.
Indien een aanbieder "niets" weet van zijn larven, vermijd je best de aanschaf ervan.
Vind dit wel heel kort door de bocht!Bahamut schreef:Indien een aanbieder "niets" weet van zijn larven, vermijd je best de aanschaf ervan.
Dat weet ik Pim, maar het is slechts mijn persoonlijke advies.
Ik heb destijds Dynastes maya larven aangeschaft waarvan de aanbieder ook niets wist en ze zijn allemaal gestorven (hoogstwaarschijnlijk omwille van die genetische uitputting, maar dat was ook wel te verwachten met die soort).
Ik denk dat voor kwekers die eerder een aanschaf hebben gedaan zonder info op te vragen over de kevers het best een kruising gebeurt waardoor men uiteindelijk opnieuw F1 larven bekomt.
Je kan natuurlijk ook verder doorkweken en het risico nemen.
Ik heb destijds Dynastes maya larven aangeschaft waarvan de aanbieder ook niets wist en ze zijn allemaal gestorven (hoogstwaarschijnlijk omwille van die genetische uitputting, maar dat was ook wel te verwachten met die soort).
Ik denk dat voor kwekers die eerder een aanschaf hebben gedaan zonder info op te vragen over de kevers het best een kruising gebeurt waardoor men uiteindelijk opnieuw F1 larven bekomt.
Je kan natuurlijk ook verder doorkweken en het risico nemen.
Is een héél kort door de bocht advies,maar ik denk wel het enige juiste advies
Dit topic gaat over het kweken en de genetica van grotere soorten en grotere kweekdoelen.
Voor iemand die gewoon leuke kevertjes in z'n bak wil en een leuk nakweekje ervan wil,
is het denk ik wel heel anders dan voor iemand zoals Tom die overduidelijk héél anders kweekt dan ik
Vind het overigens wel even grappig dat mijn gedachte-gang niet eens zo raar is
Je eigen gras is groener dan je denkt
